• Duygular bulaşıcıdır; hisleriniz çocuğunuza direkt bulaşır. Münasebetiyle çocuğunun okula başlamasıyla ilgili dert ve dehşet üzere hisler yaşayan ebeveynler bu hisleri çocuklarına da aktarabilirler. Bu noktada ebeveynin kendi hissine yönelik takviye alması önerilir.
• Belirsizlik yetişkinlerde olduğu üzere çocuklarda da telaş uyandırır. Soyut fikri gelişmekte olan çocuğunuza okul sürecini somutlaştırarak gelişimine uygun bir lisanla anlatın. Örneğin; okulun nasıl bir yer olduğu, kaçta okula gideceği, onu kim nasıl ve nerden alacağı, orada kimler olacağı ve ne yapacakları konusunda sade anlaşılır bir lisanla bilgilendirin.
• Çocuğunuz okula başlamadan birlikte gideceği okulu gezin, sınıfını, kantini okulun tuvaletlerini ona gösterin öğretmeniyle tanıştırın. Bu tavır çocuğun okulun nasıl bir yer olduğu ve kendisini nelerin beklediği konusunda somutlaştırma yapmasına yardımcı olarak kendisini inançta hissettirecektir.
• Çocuğunuz dert ve endişe üzere olumsuz hisleri yetişkinler kadar direkt aktaramayabilir. Bu devirde hisler somatik tecrübelerle çıkabilir. Örneğin karın ağrısı, mide bulantısı, baş ağrısı üzere belirtiler çocuğunuzda gözlemliyorsanız hislerini söz edilmesi için oyun yolu ya da fotoğraf yoluyla alan açın ve gerekli durumlarda uzmandan dayanak alın.
• Abartıya kaçmadan kendi çocukluk tecrübelerinizden endişe ve korkularınızdan bahsedebilir ve hisleri normalleştirebilirsiniz. Bunu yaparken çocuğunuzun hislerini görmezlikten gelme ya da küçültmeye tavrınızın kaymadığından emin olun.
• Okula başlayacak olan çocukların olayları sebep sonu alakası ile ilişkilendirmesini bekleriz. Ebeveyn olarak bu hususta çocuğunuzla kurallar konusunda dengeli bir tavır sergilemenizi öneririm. Bu noktada kurallarda vakit zaman esneklik ve fikir alışverişinde bulunma ortak bir karara varma çocuğun düşünme marifetinin gelişmesine yardımcı olacaktır.
• Okul çağı çocuğu bu yaşlarda biricikliğini ve bu biricikliğinin ötekilerle alaka kurarak benlik hürmeti üzerinde belirleyici tesirler oluşturur.  Özellikle bu periyotlarda ebeveynlerin eleştirel baskıcı tavırları çocuğun benlik algısında zedeleyici bir tesir oluşturabilir. Örneğin; ‘böyle bir çocuk olmaya devam edersen okulda hiç arkadaşın olmaz’ ‘yaramaz çocukları öğretmenler sevmez’ ‘iyi sen tembel çocuk ol’ tam karşıtı olumlu geri bildirimler veren destekleyici ebeveyn tavırları ise çocukta yüksek benlik hürmetinin oluşumuna yer hazırlar.  
• Okula başlayabilmek için dikkatini toplayabilme, verilen çalışmaları sonuna kadar yapabilme yani dikkatini sürdürebilme, el göz uyumu, anneden ayrılabilme üzere birçok özellikleri çocuğun barındırıyor olması gerekir. Bu özelliklerden bir ya da daha fazlasının olmaması çocuğun okula ahenk süreci üzerinde zorlaştırıcı bir tesir oluşturabilir. Okula ve okumaya akademik yaşama tavrı olumsuz istikamette etkilenebilir.   

Dolayısıyla okul öncesi fizyolojik gelişimin takibi kadar duygusal, toplumsal ve bilişsel gelişiminde okula ahenk konusunda son derece kıymetli olduğunu söyleyebilirim. Çocuğunuzun okula hazır oluşluğunun ve gelişimsel sürecinin uzman tarafından kıymetlendirilmesi ve test edilmesi ahenk sürecinin sağlıklı bir halde geçirilmesinde kıymetli bir rol oynayacaktır.   Okula başladıktan sonra da emsal halde çocuğun biyo-psiko-sosyal gelişimi ebeveynler ve öğretmenler tarafından gözlenmeli rastgele bir gelişimsel bozukluk belirtileri görülüyorsa ruhsal dayanak alınması yararlı olacaktır.  

Kaynak: (BYZHA) Beyaz Haber Ajansı